اما از دید فنی بد نیست نگاهی داشته باشیم به تفاوتهای این دو تکنولوژی . اول ببینیم LCD چیه و تاریخچه اون به کجا برمیگرده .
حدود 123 سال پیش ، یعنی 1267 هجری خورشیدی (1888 میلادی) ، یک دانشمند اتریشی به اسم فردریک راینیتزر (Friedrich Reinitzer) به همراه گروهی از همکاراش مشغول کار بر روی فرمول شیمیایی کلسترول بودن . اونها کلسترول رو از هویج استخراج کردن و وقتی داشتن روی خواص شیمیایی و فیزیکی مشتقات کلسترول کار میکردن ، متوجه رفتارهای جالب ماده ای به اسم بنزوات کلسترول در برابر تغییرات دمایی شدن . این ماده با تغییر دما ، تغییر رنگ میداد و کدر و شفاف میشد .
سالها روی این یافته ها کار شد تا در نهایت در سال 1347 هجری شمسی (1968 میلادی) اولین صفحه نمایش کریستال مایع (Liquid Crystal Display) یا همون LCD ساخته شد .
تو ساخت LCD ها از شیشه های پلاریزه استفاده میکنن . شیشه های پلاریزه ، صفحه هایی هستن که نور رو فقط تو یه زاویه خاص از خودشون عبور میدن .
در مورد شیشه های عادی. وقتی چیزی پشت این شیشه ها باشه ، به راحتی قابل دیدنه . فرقی هم نمیکنه که شیشه تو چه زاویه ای باشه . شیشه رو هر چقدر هم که بچرخونیم ، باز تصویری که میبینیم همون تصویره . چرا که نور همیشه از این شیشه ها به طور یکنواخت عبور میکنه . اما شیشه های پلاریزه اینطوری نیستن . یعنی نور رو فقط تو یه زاویه خاص از خودشون عبور میدن .
برای ساخت LCD ها ، دو تا شیشه پلاریزه رو با 90 درجه اختلاف روی هم میزارن و بینشون رو با کریستال مایع پر میکنن و پشت این دو تا صفحه یه منبع نور میزارن . حالا با اعمال ولتاژ به اون کریستال مایع وسط دو شیشه ، کاری میکنن که نور فقط از نقطه هایی که میخوان عبور کنه . یا به عبارت ساده تر ، کاری میکنن که LCD ، اون تصویری رو که مد نظرشونه نشون بده .
LCD و LED هردوشون همین ساختار رو دارن . تفاوت LCD و LED توی منبع نورپشت صفحه هاست
تو نمایشگرهای LCD ، نور پشت رو به وسیله چند تا لامپ فلورسنت تامین میکنن ، اما در مانیتورهای LED ، نور مورد نیاز به وسیله تعداد زیادی لامپ LED تامین میشه .
در واقع تمام تفاوتهایی هم که بین LCD و LED دیده میشه و کم هم نیست ، به همین تفاوت منبع نور برمیگرده . بد نیست چند تا از این تفاوتها رو با هم ببینیم .
یکی از تفاوتها ، مصرف برقه . لامپهای LED در مقایسه با لامپهای دیگه مثل فلورسنت ، برق خیلی کمتری مصرف میکنن . به همین خاطر هم هست که غیر از نمایشگرها ، تو سالهای اخیر خیلی از وسایل دیگه مثل چراغ قوه ها و لامپهای روشنایی هم از LED استفاده میکنن .
پس مانیتورهای LED در مقایسه با LCD ها برق کمتری مصرف میکنن .
دومین تفاوت بین LCD و LED ، طول عمر اونهاست . سازندگان نمایشگرهای LED ، متوسط عمر دستگاهشون رو بیش از صد هزار ساعت عنوان می کنن . این در حالیه که عمر متوسط LCD ها در حد چند ده هزار ساعته .
بنابراین مانیتورهای LED چند برابر بیشتر از LCD ها عمر می کنن .
نکته دیگه ای که خیلی هم مهمه ، رنگ منبع نوره ، از اونجا که منبع نور پشت LCD لامپ فلئورسنته ، رنگ نورش به آبی نزدیکه ، اما منبع نور LED واقعا رنگش سفیده ، این باعث میشه که نه تنها رنگ سفید ، که سایر رنگها ، به خصوص قرمز و نارنجی و زرد ، خالص تر و شفاف تر به نمایش در بیاد که این نکته ی تقریبا مهمیه ،
البته این رو فراموش نکنید که بعضی از فاکتور های تصویر مثل کنتراست و همین رنگ که الان گفتیم ، بیشتر وقتی به نظر میاند که توی یه جایی مثل مغازه ، هر دو دستگاه در کنار هم باشند و بشه اونها رو با هم مقایسه کرد ، اما وقتی به تنهایی اون رو ببینید ، احتمال اینکه متوجه کنتراست های فوق العاده و یا رنگ سفید واقعی بشیم ، خیلی کمه اینها چند نمونه از تفاوتهای LCD و LED بودن .
اما چند تا نکته رو نباید فراموش کنیم :
بعضی از مزایایی که برای LED ها گفته میشه ، فعلاً فقط در حد یه ادعاست . مثل عمر صد هزار ساعته . چرا که هنوز از تولید اولین LED هم صد هزار ساعت نگذشته که کسی تونسته باشه صحت و سقم این ادعا رو بررسی کنه .
نکته دوم اینکه خیلی از عوامل مهم و تاثیر گذار تو کیفیت تصویر ، مثل رزولوشن ، زمان پاسخ دهی و زاویه دید ، لزوماً به LCD یا LED بودن مانیتور ارتباطی ندارن .
پس اگه قصد تهیه مانیتور یا تلویزیون رو دارید ، قبل از اینکه به LCD یا LED بودن اون توجه کنید ، به مشخصات مورد نیازتون توجه کنید .
بعد ، اگه هم LCD ، هم LED با مشخصات مورد نیازتون وجود داشت ، اون وقت میشه گفت که به طور قطع و یقین ، LED انتخاب بهتریه . چرا که مصرف برقش کمتره ، عمر طولانی تری داره ، کیفیتش بهتره و معمولاً هم سبکتر و جمع و جور تر از LCD ه .
سایت به روز
نظرات شما عزیزان: