محمدامین ندا

امروزه حتی در ایران هم اینترنت ADSL به صورت کالایی ضروری در آمده است و استفاده از آن رو به گسترش است. تعداد زیاد لپ تاپ ها و گوشی های موبایل وای فای هم باعث شده که بسیاری از کاربران ADSL به دنبال استفاده از مودم ها و روترهای بیسیم باشند. ولی متاسفانه بحث امنیت این ارتباطات بیسیم به هیچ وجه جدی گرفته نمی شود. وقتی از این کاربران در خصوص اقدامات امنیتی پیشگیرانه سوال می کنی، معمولا همه یک جواب دارند: «ای بابا تو همسایه های ما کی دیگه بلده وایرلس چیه؟ چه برسه به اینکه بخواد کاری هم بکنه!»

خب، به نظر می رسد این افراد تا وقتی که پهنای باند گم نکنند یا دسترسی به مودم شان را از دست ندهند، این داستان را جدی نمی گیرند. البته اگر تنبلی را کنار بگذاریم داشتن شبکه ای امن و مطمئن کار چندان سختی نیست و بیش از ۱۵ دقیقه وقت نمی برد.

۱- در اولین قدم باید آدرسIP مودم یا روترتان را بیابید. این آدرس معمولا روی جعبه مودم بیسیم و یا صفحات اول دفترچه راهنمای آن نوشته شده است. در عکس بالا هم می توانید آدرس IP پیش فرض چند مدل مختلف روتر را ببینید. اگر این دو مورد کمکی به شما برای یافتن IP تان نکرد. می توانید از طریق خط فرمان سیستم و تایپ یک خط دستور، آن را پیدا کنید.

۲- برای ورود به صفحه خط فرمان (Command Prompt) در ویندوز XP این مسیر را دنبال کنید:

Start > Programs > Accessories > Command Prompt

البته راه نزدیک تر برای رسیدن به این بخش استفاده از گزینه Run در منوی Start است و شما با تایپ دستور cmd وارد صفحه خط فرمان می شوید.

Start > Run > cmd

در ویندوز ویستا هم می توانید با تایپ این عبارت در قسمت Search به صفحه خط فرمان وارد شوید.

Start > Search > cmd

در صفحه خط فرمان (که به رنگ مشکی و محیطی کاملا شبیه سیستم عامل داس است) تنها کافی است که دستور ipconfig/all را تایپ کرده و کلید اینتر را بزنید. با این کار کلیه جزئیات مربوط به IP سیستم تان به نمایش در می آید. به دنبال عبارت Default Gateway در این لیست بگردید، معمولا عبارت نمایش داده شده در برابر آن همان IP شما است.

۳- خب، با پیدا کردن آدرس IP قسمت سخت ماجرا را پشت سر گذاشته اید. حالا کافی است که این آدرس را در مرورگرتان وارد کرده و کلید اینتر را بزنید تا به صفحه تنظیمات مودم یا روترتان وارد شوید. البته در این مرحله بسته به نوع مودم ممکن است از شما رمز عبور و نام کاربری خواسته شود که در دفترچه راهنمای آن نوشته شده است و عکس قسمت اول هم می تواند راهنمای مناسبی باشد. اگر مودم شما توسط فرد دیگری تنظیم شده است هنگام نضب اولیه مودم فراموش نکنید که نام کاربری و رمز عبور مودمتان را از نصاب بپرسید. چون ممکن است که وی رمز مودم را عوض کرده باشد. پس از گذراندن این مراحل وارد صفحه ای می شوید که از آنجا به تمامی تنظیمات شبکه بیسیم تان دسترسی دارید. البته شکل ظاهری این صفحه در مدل های مختلف مودم و روتر بسیار متفاوت است و ممکن است کمی شما را به دردسر بیاندازد.

۴- اولین دیوار دفاعی که باید در برابر بیگانگان ایجاد کنید، تغییر نام کاربری و رمز عبور صفحه ورود به تنظیمات مودم است، زیرا در صورتی که فردی بتواند وارد این قسمت شود، به تمام تنظیمات امنیتی شبکه تان دسترسی خواهد داشت. در بخش تنظیمات به دنبال دکمه ای با نام Administration یا Administrator Setting یا چیزی شبیه این باشید. در اینجا می توانید رمز عبور را تغییر دهید و حتی در برخی از مودم ها و روتر ها نام کاربری را هم تغییر دهید و یا از یکی دیگر از نام های کاربری موجود در تنظیمات به جای کلمه admin استفاده کنید.

۵- مودم یا روترتان معمولا توسط ابزارهایی که دارای قابلیت وای فای هستند، قابل جستجو است و در این جستجو با نام کارخانه سازنده یا نام های عمومی از قبیل WLan نمایش داده می شود. یکی دیگر از دیواره های دفاعی قلعه شما تغییر این نام و استفاده از اسامی خاصی است که چندان معنا و جذابیتی برای فرد جستجوگر نداشته باشد و مشخص کننده نوع ارتباط یا جنس مودم تان نباشد. مثلا کلمه D-Link نشان دهنده این است که شما از یک مودم بیسیم د-لینک استفاده می کنید، که هر فرد حرفه ای IP، نام کاربری و رمز عبور اولیه آن را می داند. استفاده از نام Ahmad's Network نشان دهنده این است که شما با یک شبکه اینترنت بیسیم شخصی سروکار دارید که ممکن است دارنده آن آشنایی چندانی با مسائل امنیت شبکه نداشته باشد، پس نفوذ به آن کار چندان سختی نباید باشد.
۶- یکی دیگر از قابلیت های مودم ها و روتر های بیسیم امکان رمز گذاری اطلاعات رد و بدل شده در شبکه است. بسته به نوع ابزار مورد استفاده، می توانید از سه روش رمز گذاری استفاده کنید. که به ترتیب امنیت عبارت اند از:

الف: WPA2 (Wi-Fi Protect Access 2)- امن ترین شیوه رمز گذاری اطلاعات در شبکه های بیسیم است که امروزه معمولا در بیشتر مودم های بیسیم و روتر ها یافت می شود. در صورتی که مودم یا روتر شما هم این گزینه را دارد، حتما حتما از آن استفاده کنید.

ب: WPA (Wi-Fi Protected Access)- اگر سیستم رمز گذاری بالا را در مودم تان نیافتید، می توانید از این گزینه هم استفاده کنید که امنیت کمتر، اما قابل قبولی دارد.

پ: WEP (Wired Equivalent Privacy - یکی از ناامن ترین سیستم های رمزنگاری است که باید مودم یا روترتان بسیار قدیمی باشد تا مجبور به استفاده از این گزینه باشید. اما به یاد داشته باشید که حتی این گزینه هم بسیار بهتر و امن تر از عدم استفاده از سیستم رمزگذاری است. اما باید بدانید که رمزنگاری در این روش به راحتی قابل شکستن است.

بسته به اینکه کدام یک از این سیستم های رمزگذاری را انتخاب کرده باشید، باید برای رمزنگاری اطلاعات تان رمز عبوری بین ۷ تا ۶۲ کاراکتر را انتخاب کنید.

۷- آخرین مرحله هم مراقبت از نام کاربری و رمزهای عبوری است که برای امنیت بالاتر ساخته اید. می توانید آنها را در دفترچه راهنما یا جعبه ی مودم تان بنویسید یا اینکه به حافظه تان اعتماد کنید و آنها را به خاطر بسپارید. البته فراموش کردن این اطلاعات تنها باعث زحمت دوباره تنظیم مودم خواهد شد، زیرا همه مودم و روترها در زیر خود کلیدی را برای ریست کردن دارند که باعث می شود تمام تنظیمات مودم به تنظیمات کارخانه ای برگردند. برای انجام این کار نیاز به سنجاق یا یک شیئ نازکی دارید تا این کلید را بفشارید. فراموش نکنید که آن را حداقل ۱۰ تا ۱۵ ثانیه نگه دارید.

تنها به خاطر داشته باشید که بعد از ریست کردن، حتما این تنظیمات امنیتی را دوباره انجام دهید.